Ο βράχος της Ακρόπολης των Αθηνών επελέγη από τους αρχαιότατους προγόνους τους πρωτοέλληνες, δηλαδή, τους Πελασγούς, ως ο ιδανικός μεταξύ των άλλων λόφων, λόφος αμύνης, απρόσιτος σε οποιαδήποτε επιδρομή παντός εχθρού.
Έκεί επάνω στον βραχώδη λόφο της Ακροπόλεως, κατά την περίοδο του δευτέρου ημίσεως της λίθινης εποχής (της λεγομένης νεολιθικής εποχής), χρονολογικώς προσδιοριζόμενης μεταξύ 1 Ο.ΟΟΟ -8.ΟΟΟ ετών π.Χ., ή Μοίρα θέλησε να καταστήση τον χώρο αυτό άφετηρία της μεγαλειώδους δημιουργίας του Ελληνικού Έθνους.
Εδώ, δεν θα καταγράψουμε την ιστορική αναδρομή, την εξέλιξη και την πολιτιστική ανάπτυξη του πληθυσμού εκείνου, πού κατείχε τον χώρο, εντός και γύρο απο την Ακρόπολη, εκείνης της αρχέγονης εποχής. ‘Η απέραντη αυτή ιστορία δια μέσου των χιλιετιών καταγράφεται καί εξιστορείται από τους ανά τους αιώνας ξένους καί ‘Ελληνας ιστοριογράφους. Είναι ή Ιστορία που ανήκει στο Έλληνικόν Έθνος, αλλά ή ιστορία άφορα όλα τα Έθνη του κόσμου.
Εδώ, θα επισημάνουμε μόνο την τοπογραφική θέση του ιερού αυτού χώρου της Ακροπόλεως (ιερός χώρος εκλήθη από τους αρχαίους κατοίκους της Αθήνης, είχε εγκατασταθή εκεί ή προστάτις της Αθήνης, ή θεά Αθήνα), ώστε, σήμερα, εμείς οι θέλοντες να λεγώμεθα Έλληνες να μη λησμονούμε τον ιερόν αυτόν χώρον, να μη καταφρονούμε την ιερότητα της υπάρξεως του.
Ό βράχος της Ακροπόλεως είναι το αρχαιότερο μνημείο της Ελλάδος, είναι ή μοναδική είς την ιστορία όλων των εθνών ακρόπολις, επί της οποίας έγκατεστάθη Βασιλεύς (ό Κέκροψ) τόσον παρωχημένης εποχής. Είναι ή αρχαϊκή πρωτεύουσα (Αθήνη), του Ελληνικού Έθνους. Είναι, η μετέπειτα Αθήναι, αϊ Αθήναι ό οίκος της Αθήνας, πού από εκεί ψηλά προστάτευε την πόλιν της καί τους κατοίκους της από την ξένη επιδρομή.
Αύτα όλα τα γνωρίζουμε, άφου τα μάθαμε από μικρά παιδιά στα δημοτικά … Αλλά όμως τα παιδιά όταν μεγαλώσουν λησμονούν πολύ εύκολα τον Βράχο της Ακρόπολης, πολύ λιγότερα παιδιά έχουν έπισκεφθή τόν χώρο αυτόν. Ελάχιστοι, άλλωστε είναι οι νέοι καί οι ενήλικες, πού έχουν άσχοληθή με την πραγματική ιστορία της Ακροπόλεως των Αθηνών.
Από φυσικής θέσεως ο Βράχος της Ακροπόλεως, το απόκρημνο της βόρειας του πλευράς, της ανατολικής καί της νότιας, χαρακτηρίζουν την στρατηγική επιλογή των πρώτων Βασιλέων πού έγκατεστάθησαν στο απόρθητον εκείνο φρούριο της Ακροπόλεως. Το Δυτικό τμήμα (όπου σήμερα υψώνονται τα Προπύλαια) είχαν ανεγείρει το λεγόμενονΠελασγικόν Τείχος, το οποίο εξασφάλισε το απροσπέλαστο στόν εισβολέα.
Αραγε ή στρατηγική εκείνων των πρωτογόνων Πελασγών ήταν τόσο ευφυής, ώστε να καταστήση το φρούριο από πάσης πλευράς απόρθητο;
Το Πελασγικό Τείχος χρησίμευε ως φράχτης αποτελούμενος από ογκόλιθους στοιχειοθετημένους καί προσηρμοσμένους χωρίς την χρησιμοποίηση συγκολλητική ύλη (αυτό απετέλεσε το τεκμήριο της χρονολογήσεως νεολιθικής περιόδου), των οποίων ή μετακίνηση ασφαλώς θα ήταν δυσχερέστατη.
Το φυσικό τούτο φρούριο αποτελεί, σήμερα, μετά από 10.000 χρόνια το αρχαιότερο μνημείο του κόσμου πού εγνώρισε ποτέ ό άνθρωπος! Κοιτίς των μεγαλειωδών επάλξεων, τών προγόνων εκείνων, πού το βιολογικόν τους σπέρμα αποδεικνύει τη διαιώνιση, μέσω των χιλιετιών, της φυσικής καί πνευματικής κατισχύσεως.
Είναι άραγε θεία επιλογή να είχαν από τη θεά Τύχη τo προνόμιο τούτο οι προγονοί μας, ώστε ή Ακρόπολης της αρχέγονης Αθήνας να καταστή Οίκος της θεάς Αθηνάς, προστάτιδος της πόλεως εκείνης πού επλουτίσθη με τους γύρω του φρουρίου οικισμούς της, για να τιμάται πλέον ως Αθήναι, όπως έκτοτε μετωνομάσθη ή ιερά αυτή πόλις-πρωτεύουσα όλων των λαών, όλων των εποχών;
Εμείς οι ταπεινοί απόγονοι εκείνων των αρχεγόνων προγόνων μας, πρέπει να είμαστε προσηλωμένοι στην λατρεία του ιερού Βράχου της θεάς Αθήνας. Εκεί επάνω ανεπήδησε ύδωρ, εκεί επάνω φύτρωσε το ιερό δένδρο της ελίας, αλλά εκεί επάνω καίει το άσβεστο φως της αιωνιότητος, το φως πού φώτισε το ανθρώπινο πνεύμα μέσω του οποίου οί Έλληνες εννοείται της αρχαιότητος ηγήθηκαν της μεγάλης πρωτοπορίας της προόδου, της πνευματικής ανατάσεως των ανθρώπων για να εξέλθη της βαρβαρότητας ή αρχέγονη κοινωνία καί να ένταχθή στον δρόμο της θελήσεως του θεού.
‘Ας στρέψουμε τη σκέψη μας εκεί, βαθειά για να βρούμε τους προγόνους αυτής της εκλεκτής ανθρωπίνης φυλής, της φυλής των Πελασγών. Αυτοί είναι ή Αρχή της Ιστορίας μας, αυτοί είναι οι προπάτορες όχι μόνον των Ελλήνων, αλλά όλων των λαών της Μεσογείου. Ό Ηρόδοτος περιγράφει την γεννεαλογική εξέλιξη, των πρωτοέλληνων καί των εξελίξει Ελλήνων των συγκροτησάντων το Έλληνικό Έθνος.
Ή Ακρόπολης των Αθηνών σηματοδοτεί ολόκληρη την ιστορία αυτής της πόλεως των Αθηνών, την οποία εμείς οί νεοέλληνες περιοριζόμαστε να την αναφέρουμε ως την Ακροπολη του Περικλή. Στα σχολεία μας δεν διδάσκεται ή πραγματική ιστορία αυτού του μεγαλειώδους μνημείου του έχοντος ιστορία πολλών χιλιετιών, πρίν από την Πολιτεία των Αθηναίων.
Ό Έλληνας πρέπει να γνωρίζη την ιστορία της καταγωγής του, δηλαδή από την έποχή πού Ο βράχος κατοικηθεί απο τον Κέκροπα, τον πρώτον βασιλέα της πόλεως των Αθηνών. Τότε ή Ακρόπολις ονομαζόταν Κεκροπία, αυτά όλα είναι γνωστά και από τους αρχαίους μας συγγραφείς, αλλά καί από τίς αναλύσεις των νεωτέρων ιστοριογράφων, Ελλήνων καί ξένων.
Το ερώτημα λοιπόν πού τίθεται είναι: Πρέπει να μάθη ό μικρός μαθητής από την αρχή της μαθήσεως του, την ιστορία του, την καταγωγή του; Όσοι εκ των ιθυνόντων θεωρούν τους εαυτούς τους Έλληνες, ας απαντήσουν στο ερώτημα μου αυτό. Ή Χώρα μας είναι σήμερα μικρή κατά την γεωγραφική της έκταση. Ακόμη μικρότερα πρίν απο 80 έτι, όταν αφυπνίσθη από αιώνας νάρκης, την Οποία είχε περιπέσει. Άλλα ή άφύπνισις του Ελληνικού Δυναμικού της, ανέστησε απο την τέφρα το αθάνατο Ελληνικό έθνος. Το έθνος αυτό ποτέ δεν πέθανε. Καί έξω από τη γή του, ζούσε ως «Ελλάς».[diodos.gr]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου