Μήπως τόσους "Σπαρτιάτες" χρειαζόμαστε ;
Παρακολουθώντας
την επικαιρότητα, σ΄ αυτούς τούς ανήσυχους και ταραγμένους καιρούς μας βλέπουμε να εμφανίζονται και κάποια κείμενα πού κάτι περισσότερο έχουν να πούνε στους συμπολίτες μας πέραν από τις συνηθισμένες κοινοτυπίες της καθημερινότητας.
Έτσι λοιπόν, διαβάσαμε μία ανοικτή επιστολή ενός Δικαστή, Προέδρου Εφετών μάλιστα, πού με τα όσα λέει βάζει το χέρι του επί των τύπων των ήλων στο « δραματικό θεατρικό έργο» πού για 3 χρόνια τώρα «παίζεται» χωρίς ελπίδα στην χώρα μας και πάνω στις πλάτες μας.
Εμείς δεν ασχολούμαστε με την πολιτική, και ούτε (ευτυχώς θέλουμε να πιστεύουμε ), έχουμε παρόμοιας ειδικότητας πολιτικό μικρόβιο.
Αλλά πιστεύοντας ότι μετά τις σαρωτικές αλλαγές οί οποίες μπήκαν σε τροχιά στην δημοσιονομική πολιτική της χώρας μας αλλά και στην ριζική αναδιάρθρωση και κατάργηση εκατοντάδων υπηρεσιών προς περιορισμό μιάς σπάταλης πράγματι και ασύδοτης Κρατικής μηχανής πού τόσα χρόνια είχαμε, ότι ήλθε η ώρα πού πρέπει να αγγίξουμε κι΄ ένα άλλο άβατο για το οποίο ελάχιστοι σήμερα μιλούν…
Κι΄ αυτό το «άβατο» είναι, ότι ήλθε πλέον ο καιρός να καταλάβουν και οί πολιτικοί ιθύνοντες ότι χρειαζόμαστε μία ριζική αλλαγή στην ίδια την κεφαλή του συστήματος πού είναι η Ελληνική Βουλή και την οποία αυτοί αντιπροσωπεύουν !
Όλες οί μέχρι τώρα αλλαγές επέπεσαν επάνω στους πολίτες και κατά δίκαιο και αντίστοιχο λόγο πρέπον είναι να πέσουν τώρα και στους πολιτικούς μας !
Τίς πιό πολλές φορές η Βουλή τών Ελλήνων λειτουργεί με ελάχιστους βουλευτές, πολύ κάτω από τούς 150 !
Όχι μόνο προς περιορισμό της γενικής σπατάλης από την οποία ακόμη αγκομαχάει το Κράτος μας, αλλά και γιά να δώσει ο πολιτικός κόσμος ένα «παράδειγμα προς μίμηση» των βουλευτών μας προς τον φτωχό, άνεργο, χαρατσωμένο, και ταλαιπωρημένο λαό πού ψάχνει σήμερα απεγνωσμένα για «καλά παραδείγματα»
Άλλωστε, γι΄ αυτήν την πραγματική και χρειαζούμενη ΑΛΛΑΓΗ του « 300 μείον 150…» υπήρξαν σποραδικά και κάποιες συνετές βουλευτικές φωνές πού παλαιότερα αλλά και πρόσφατα μίλησαν !
Αλλά, φεύ, τώρα σιωπούνε μέ μία άκρα του τάφου σιγή σε μια φτωχή χώρα σαν την δική μας!
Γιατί άραγε;
Τι χρειάζονται σήμερα τόσοι βουλευτές;
Τι μπορούν να προσφέρουν οί άνθρωποι αυτοί παρ΄ όλη, άς υποθέσουμε, την καλή τους διάθεση όταν από την μία η κατάργηση των Νομαρχιών, από την άλλη ο Καλλικράτης, από την τρίτη ο χωρισμός του Κράτους σε Περιφέρειες, και από την τέταρτη οι Αποκεντρωμένες διοικήσεις σύν την Τρόϊκα, έχουν δεσμεύσει οποιαδήποτε φωνή και ενέργεια τοπικού βουλευτή πού θα μπορούσε να εισηγηθεί στην κεντρική διοίκηση κάτι το καλό για την επαρχία του και να εισακουσθεί ;
Στην ουσία λοιπόν οί σημερινοί βουλευτές και να θέλουν δεν μπορούν , έχουν αχρηστευθεί κατά μεγάλο μέρος από όλα αυτά τα «νέα συστήματα» !
Πρέπει λοιπόν οί Αρχηγοί των κομμάτων με τους βουλευτές τους, αν αγαπάνε πραγματικά αυτόν τον τόπο και θέλουν την ανάπτυξή του, πέρα από κάθε προσωπική φιλοδοξία και «προστασία» των παροχών πού τώρα νέμονται, θα πρέπει να ενδιαφερθούν ρεαλιστικά για το καλό τού ρημαγμένου αυτού τόπου και να συμφωνήσουν σε μία σαρωτική κατάργηση των πλεοναζόντων βουλευτών όπως άλλωστε συμφώνησαν και στις σαρωτικές αλλαγές και καταργήσεις υπηρεσιών και υπαλλήλων !
Όχι μόνο στους άλλους, αλλά και στους εαυτούς τους ! Τι το δικαιότερον;
Το τί ακριβώς πρέπει τώρα να γίνει, το εξηγεί η παρακάτω επιστολή πού αναδημοσιεύουμε για μια γενική πληροφόρηση…
Η επιστολή του σοφού αυτού Δικαστή, έστω και ως «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», έχει ως εξής :
=============================
«…Κάποτε στις Θερμοπύλες, οι τριακόσιοι υπό τον βασιλιά Λεωνίδα, Σπαρτιάτες μαχητές έγραψαν μία από τίς πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία της Ελλάδας.
Έδωσαν παγκοσμίως το κορυφαίο παράδειγμα της πειθαρχίας, της πίστης και αγάπης προς την Πατρίδα και της αυστηρής προσήλωσης στο καθήκον του ευ αγωνίζεσθαι και νικάν («ή τάν, ή επί τας»).
Αποφασίστηκε, λοιπόν, συμβολικά και προς ανάμνηση των ηρώων εκείνων, νά αριθμεί και η Ελληνική Βουλή (το Κοινοβούλιο των Ελλήνων) στις τάξεις της 300 συνολικά βουλευτές - εκπροσώπους του Ελληνικού λαού από όλα τα κόμματα -παρατάξεις.
Ποτέ όμως στην ιστορία του Κοινοβουλίου οι τριακόσιοι εκπρόσωποι μας δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος της αποστολής τους απέναντι στον πολίτη καιτη χώρα, ως γνήσιοι απόγονοι των τριακοσίων εκείνων.
Ποτέ δεν έπεισαν κανέναν Έλληνα πολίτη ότι αγωνίζονται σ' αυτόν τον πολύπαθο τόπο, εντός και εκτός του χώρου του Κοινοβουλίου, για την επικράτηση της αρετής γενικά και του δικαίου. Ποτέ δεν θα μπορούσαν, στ΄αλήθεια, ιδιαίτερα οι σημερινοί 300 της Βουλής να αναφωνήσουν όλοι μαζί «Ω τριακόσιοι! Σηκωθείτε και να ξανάρθετε σ΄ εμάς τα παιδιά σας θέλ' ιδήτε πόσο μοιάζουνε με σας», κατά τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό.
Και πώς να μπορέσουν, αφού είναι πολυάριθμοι, ως τριακόσιοι για μία τόσο μικρή χώρα, και δεν έχουν το ανάστημα και το φρόνημα να σταθούν όρθιοι στις επάλξεις, όπως οι τριακόσιοι εκείνοι αθάνατοι Σπαρτιάτες πολεμιστές;
Πώς να μπορέσουν, αφού, εν μέσω βαρυτάτου χειμώνα και περιόδου ισχνών αγελάδων στα οικονομικά της χώρας, εισπράττουν ανενδοιάστως την υψηλή βουλευτική αποζημίωση που μαζί με τις άλλες παροχές και προνομιακές μεταχειρίσεις φθάνει στις 17.000 ευρώ μηνιαίως;
Πώς να μπορέσουν, αφού, και αποτελεί αυτό το αποκορύφωμα της κοροϊδίας και της ανάρμοστης συμπεριφοράς τους απέναντι στον Ελληνικό λαό, το μισό της βουλευτικής αποζημίωσής τους είναι αφορολόγητο;
Πώς να μπορέσουν, όταν από κάποιον από τους τριακόσιους αυτούς ειπώθηκε το ανήκουστο και αμίμητο, ότι, δηλαδή εάν επρόκειτο οι συνολικές απολαβές τών βουλευτών να είναι του μηιαίου ύψους των 2.500 -3.000 ευρώ, τότε, δεν θα έθετε υποψηφιότητα για βουλευτής;
Πώς να μπορέσουν, όταν στις συζητήσεις για το θέμα αυτό στη Βουλή, αρκετοί μεν φαίνονται να συμφωνούν με τον περιορισμό, στην πράξη όμως ουδέν λαμβάνεται σχετικό μέτρο;
Πώς να μπορέσουν, όταν αυτοί μόνοι δεν υφίστανται στις αποδοχές τους τις εξαντλητικές πιέσεις και περικοπές μισθών και συντάξεων που επέφεραν το μνημόνια για τους άλλους Έλληνες πολίτες; Πώς να. κατανοήσει ο χορτάτος τα προβλήματα του νηστικού και γιατί, αφού είναι χορτάτος, να πολεμήσει για τη λύση τους;
Αιδώς κύριοι της Βουλής. Είναι καιρός να ξυπνήσετε και να συνειδητοποιήσετε ότι η Βουλή δεν πείθει πλέον τόν Έλληνα ψηφοφόρο για την πραγματική αποστολή της! Όσο είναι ακόμη καιρός, πρέπει να γίνειαντιληπτό και κατανοητό από μέρους σας ότι πρέπει ν' αλλάξουν πολλά στο δημόσιο βίο αυτής της Χώρας και ότι δεν εξυπηρετεί το πραγματικό δημόσιο συμφέρον η προκλητική συμπεριφορά σας απέναντι στον φορολογούμενο πολίτη.
Δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον η μονομερής μνημονιακή αφαίμαξη του μισθωτού και του συνταξιούχου, όταν παραμένουν ανείσπρακτα δεκάδες δισεκατομμυρίων από φοροδιαφυγές - φορο-
αποφυγές και καταχρήσεις του δημοσίου χρήματος και όταν οι βουλευτικές απολαβές μένουν σκανδαλωδώς υψηλές και χωρίς τις ανάλογες προς τις περιστάσεις περικοπές και αφαιμάξεις.
Δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον η ανάρμοστη για δημόσιο άνδρα διαγωγή και συμπεριφορά του απέναντι στους συναδέλφους του.
Ούτε στο πεζοδρόμιο δεν ακούγονται οι λέξεις και οι φράσεις που ακούγονταισυχνά - πυκνά, στις αίθουσες και στους διαδρόμους της Βουλής.
Δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και πρέπει να σας δημιουργήσει έντονο προβληματισμό η έκφραση του λαού, ότι, τάχα δεν είσαστε βουλευτές,όπως θα έπρεπε, αλλά «ΒΟΛΕΥ ΤΕΣ».
Και ο νοών νοείτω...
Υπάρχουν, ευτυχώς, και οι αφανείς και έντιμοι βουλευτές.
Αυτοί, ατυχώς, αποτελούν τη μειονότητα και είναι οι μόνοι, προς τιμήν τους, που εργάζονται για το καλό αυτού του τόπου και σύμφωνα με τις επιταγές της αποστολής τους ως πραγματικών δημοσίων ανδρών ταγμένων στηνυπηρεσία του Λαού και του Έθνους μας (άρθρο 1 παραγρ. 3 του Συντάγματος).
Ας ακολουθήσουν το παράδειγμα των ολίγων αυτών δημοσίων ανδρών και οιυπόλοιποι της Βουλής.
Ο βουλευτής και το κόμμα του δεν αναπληρώνουν την αποστολή τους με το να κάνουν διαρκώς αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση και πολιτική στείρακαι αρνητική ακόμη και σε αποφάσεις που είναι σωστές για τα συμφέροντα του Κράτους και των πολιτών.
Η αντιπολίτευση έχει αποστολή να ελέγχει και ψέγει ορθώς τίς, τυχόν, λανθασμένες αποφάσεις της Κυβερνητικής πλευράς. Και ασφαλώς θα υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις να ασκήσει η αντιπολίτευση ορθή αντικυβερνητικήπολιτική και δράση.
Πάντοτε όμως μέσα στα Πλαίσια της αξιοπρέπειας και τής ουσιαστικής συνταγματικής αποστολής της. Δεν έχει νόημα και είναι επικίνδυνη η άσκηση της αντιπολίτευσης με μοναδικό σκοπό να ρίξει την κυβερνώσα παράταξη. Τελευταία ζούμε αυτό ακριβώς το κατάντημα.
Είναι ανάγκη και απαίτηση του εκλεκτορικού ( Λαού ) ηΕλληνική Βουλή να περιορίσει τον αριθμό τών βουλευτώνακόμη και στους 150.
Είναι επιταγή και απαίτηση λίαν συντόμως να αποφασίσουν οι βουλευτές τον περιορισμό των αποδοχών τους και να εκλείψει το αφορολόγητο όριο σ' αυτές.
Πρέπει να δώσουν οι ίδιοι το παράδειγμα προς μίμηση. Πρέπει γα σταθούνστοργικά στο πλευρό του σκληρά δοκιμαζόμενου Έλληνα πολίτη.
Άς γίνει, επιτέλους, κατανοητό απ΄ όλους ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν θαμας σώσει αν δεν πάρουμε οι ίδιοι το συντομότερο, την ιστορική απόφαση να σωθούμε ως Λαός και ως έθνος απέναντι στον φοβερότερο εχθρό που έχουμε αντιμετωπίσει έως σήμερα, αυτόν της Παγκοσμιοποίησης των λαών.
Καιρός να συνέλθουμε συνειδησιακά όλοι μας.
Δεν μας είναι τόσο απαραίτητη η ΤΡΟΪΚΑ όσο η αφύπνιση της συνείδησής μας..»
( Ήταν ένα κείμενο του κ. Ελευθέριου Γ. Λεκέα , Προέδρου Εφετών Ε.Τ. πού δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΓΝΩΜΗ» την Δευτέρα, 23 Δεκ. 2013 )
Τι μπορούν να προσφέρουν οί άνθρωποι αυτοί παρ΄ όλη, άς υποθέσουμε, την καλή τους διάθεση όταν από την μία η κατάργηση των Νομαρχιών, από την άλλη ο Καλλικράτης, από την τρίτη ο χωρισμός του Κράτους σε Περιφέρειες, και από την τέταρτη οι Αποκεντρωμένες διοικήσεις σύν την Τρόϊκα, έχουν δεσμεύσει οποιαδήποτε φωνή και ενέργεια τοπικού βουλευτή πού θα μπορούσε να εισηγηθεί στην κεντρική διοίκηση κάτι το καλό για την επαρχία του και να εισακουσθεί ;
Στην ουσία λοιπόν οί σημερινοί βουλευτές και να θέλουν δεν μπορούν , έχουν αχρηστευθεί κατά μεγάλο μέρος από όλα αυτά τα «νέα συστήματα» !
Πρέπει λοιπόν οί Αρχηγοί των κομμάτων με τους βουλευτές τους, αν αγαπάνε πραγματικά αυτόν τον τόπο και θέλουν την ανάπτυξή του, πέρα από κάθε προσωπική φιλοδοξία και «προστασία» των παροχών πού τώρα νέμονται, θα πρέπει να ενδιαφερθούν ρεαλιστικά για το καλό τού ρημαγμένου αυτού τόπου και να συμφωνήσουν σε μία σαρωτική κατάργηση των πλεοναζόντων βουλευτών όπως άλλωστε συμφώνησαν και στις σαρωτικές αλλαγές και καταργήσεις υπηρεσιών και υπαλλήλων !
Όχι μόνο στους άλλους, αλλά και στους εαυτούς τους ! Τι το δικαιότερον;
Το τί ακριβώς πρέπει τώρα να γίνει, το εξηγεί η παρακάτω επιστολή πού αναδημοσιεύουμε για μια γενική πληροφόρηση…
Η επιστολή του σοφού αυτού Δικαστή, έστω και ως «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», έχει ως εξής :
=============================
«…Κάποτε στις Θερμοπύλες, οι τριακόσιοι υπό τον βασιλιά Λεωνίδα, Σπαρτιάτες μαχητές έγραψαν μία από τίς πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία της Ελλάδας.
Έδωσαν παγκοσμίως το κορυφαίο παράδειγμα της πειθαρχίας, της πίστης και αγάπης προς την Πατρίδα και της αυστηρής προσήλωσης στο καθήκον του ευ αγωνίζεσθαι και νικάν («ή τάν, ή επί τας»).
Αποφασίστηκε, λοιπόν, συμβολικά και προς ανάμνηση των ηρώων εκείνων, νά αριθμεί και η Ελληνική Βουλή (το Κοινοβούλιο των Ελλήνων) στις τάξεις της 300 συνολικά βουλευτές - εκπροσώπους του Ελληνικού λαού από όλα τα κόμματα -παρατάξεις.
Ποτέ όμως στην ιστορία του Κοινοβουλίου οι τριακόσιοι εκπρόσωποι μας δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος της αποστολής τους απέναντι στον πολίτη καιτη χώρα, ως γνήσιοι απόγονοι των τριακοσίων εκείνων.
Ποτέ δεν έπεισαν κανέναν Έλληνα πολίτη ότι αγωνίζονται σ' αυτόν τον πολύπαθο τόπο, εντός και εκτός του χώρου του Κοινοβουλίου, για την επικράτηση της αρετής γενικά και του δικαίου. Ποτέ δεν θα μπορούσαν, στ΄αλήθεια, ιδιαίτερα οι σημερινοί 300 της Βουλής να αναφωνήσουν όλοι μαζί «Ω τριακόσιοι! Σηκωθείτε και να ξανάρθετε σ΄ εμάς τα παιδιά σας θέλ' ιδήτε πόσο μοιάζουνε με σας», κατά τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό.
Και πώς να μπορέσουν, αφού είναι πολυάριθμοι, ως τριακόσιοι για μία τόσο μικρή χώρα, και δεν έχουν το ανάστημα και το φρόνημα να σταθούν όρθιοι στις επάλξεις, όπως οι τριακόσιοι εκείνοι αθάνατοι Σπαρτιάτες πολεμιστές;
Πώς να μπορέσουν, αφού, εν μέσω βαρυτάτου χειμώνα και περιόδου ισχνών αγελάδων στα οικονομικά της χώρας, εισπράττουν ανενδοιάστως την υψηλή βουλευτική αποζημίωση που μαζί με τις άλλες παροχές και προνομιακές μεταχειρίσεις φθάνει στις 17.000 ευρώ μηνιαίως;
Πώς να μπορέσουν, αφού, και αποτελεί αυτό το αποκορύφωμα της κοροϊδίας και της ανάρμοστης συμπεριφοράς τους απέναντι στον Ελληνικό λαό, το μισό της βουλευτικής αποζημίωσής τους είναι αφορολόγητο;
Πώς να μπορέσουν, όταν από κάποιον από τους τριακόσιους αυτούς ειπώθηκε το ανήκουστο και αμίμητο, ότι, δηλαδή εάν επρόκειτο οι συνολικές απολαβές τών βουλευτών να είναι του μηιαίου ύψους των 2.500 -3.000 ευρώ, τότε, δεν θα έθετε υποψηφιότητα για βουλευτής;
Πώς να μπορέσουν, όταν στις συζητήσεις για το θέμα αυτό στη Βουλή, αρκετοί μεν φαίνονται να συμφωνούν με τον περιορισμό, στην πράξη όμως ουδέν λαμβάνεται σχετικό μέτρο;
Πώς να μπορέσουν, όταν αυτοί μόνοι δεν υφίστανται στις αποδοχές τους τις εξαντλητικές πιέσεις και περικοπές μισθών και συντάξεων που επέφεραν το μνημόνια για τους άλλους Έλληνες πολίτες; Πώς να. κατανοήσει ο χορτάτος τα προβλήματα του νηστικού και γιατί, αφού είναι χορτάτος, να πολεμήσει για τη λύση τους;
Αιδώς κύριοι της Βουλής. Είναι καιρός να ξυπνήσετε και να συνειδητοποιήσετε ότι η Βουλή δεν πείθει πλέον τόν Έλληνα ψηφοφόρο για την πραγματική αποστολή της! Όσο είναι ακόμη καιρός, πρέπει να γίνειαντιληπτό και κατανοητό από μέρους σας ότι πρέπει ν' αλλάξουν πολλά στο δημόσιο βίο αυτής της Χώρας και ότι δεν εξυπηρετεί το πραγματικό δημόσιο συμφέρον η προκλητική συμπεριφορά σας απέναντι στον φορολογούμενο πολίτη.
Δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον η μονομερής μνημονιακή αφαίμαξη του μισθωτού και του συνταξιούχου, όταν παραμένουν ανείσπρακτα δεκάδες δισεκατομμυρίων από φοροδιαφυγές - φορο-
αποφυγές και καταχρήσεις του δημοσίου χρήματος και όταν οι βουλευτικές απολαβές μένουν σκανδαλωδώς υψηλές και χωρίς τις ανάλογες προς τις περιστάσεις περικοπές και αφαιμάξεις.
Δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον η ανάρμοστη για δημόσιο άνδρα διαγωγή και συμπεριφορά του απέναντι στους συναδέλφους του.
Ούτε στο πεζοδρόμιο δεν ακούγονται οι λέξεις και οι φράσεις που ακούγονταισυχνά - πυκνά, στις αίθουσες και στους διαδρόμους της Βουλής.
Δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και πρέπει να σας δημιουργήσει έντονο προβληματισμό η έκφραση του λαού, ότι, τάχα δεν είσαστε βουλευτές,όπως θα έπρεπε, αλλά «ΒΟΛΕΥ ΤΕΣ».
Και ο νοών νοείτω...
Υπάρχουν, ευτυχώς, και οι αφανείς και έντιμοι βουλευτές.
Αυτοί, ατυχώς, αποτελούν τη μειονότητα και είναι οι μόνοι, προς τιμήν τους, που εργάζονται για το καλό αυτού του τόπου και σύμφωνα με τις επιταγές της αποστολής τους ως πραγματικών δημοσίων ανδρών ταγμένων στηνυπηρεσία του Λαού και του Έθνους μας (άρθρο 1 παραγρ. 3 του Συντάγματος).
Ας ακολουθήσουν το παράδειγμα των ολίγων αυτών δημοσίων ανδρών και οιυπόλοιποι της Βουλής.
Ο βουλευτής και το κόμμα του δεν αναπληρώνουν την αποστολή τους με το να κάνουν διαρκώς αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση και πολιτική στείρακαι αρνητική ακόμη και σε αποφάσεις που είναι σωστές για τα συμφέροντα του Κράτους και των πολιτών.
Η αντιπολίτευση έχει αποστολή να ελέγχει και ψέγει ορθώς τίς, τυχόν, λανθασμένες αποφάσεις της Κυβερνητικής πλευράς. Και ασφαλώς θα υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις να ασκήσει η αντιπολίτευση ορθή αντικυβερνητικήπολιτική και δράση.
Πάντοτε όμως μέσα στα Πλαίσια της αξιοπρέπειας και τής ουσιαστικής συνταγματικής αποστολής της. Δεν έχει νόημα και είναι επικίνδυνη η άσκηση της αντιπολίτευσης με μοναδικό σκοπό να ρίξει την κυβερνώσα παράταξη. Τελευταία ζούμε αυτό ακριβώς το κατάντημα.
Είναι ανάγκη και απαίτηση του εκλεκτορικού ( Λαού ) ηΕλληνική Βουλή να περιορίσει τον αριθμό τών βουλευτώνακόμη και στους 150.
Είναι επιταγή και απαίτηση λίαν συντόμως να αποφασίσουν οι βουλευτές τον περιορισμό των αποδοχών τους και να εκλείψει το αφορολόγητο όριο σ' αυτές.
Πρέπει να δώσουν οι ίδιοι το παράδειγμα προς μίμηση. Πρέπει γα σταθούνστοργικά στο πλευρό του σκληρά δοκιμαζόμενου Έλληνα πολίτη.
Άς γίνει, επιτέλους, κατανοητό απ΄ όλους ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν θαμας σώσει αν δεν πάρουμε οι ίδιοι το συντομότερο, την ιστορική απόφαση να σωθούμε ως Λαός και ως έθνος απέναντι στον φοβερότερο εχθρό που έχουμε αντιμετωπίσει έως σήμερα, αυτόν της Παγκοσμιοποίησης των λαών.
Καιρός να συνέλθουμε συνειδησιακά όλοι μας.
Δεν μας είναι τόσο απαραίτητη η ΤΡΟΪΚΑ όσο η αφύπνιση της συνείδησής μας..»
( Ήταν ένα κείμενο του κ. Ελευθέριου Γ. Λεκέα , Προέδρου Εφετών Ε.Τ. πού δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΓΝΩΜΗ» την Δευτέρα, 23 Δεκ. 2013 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου