Αναρτήθηκε από τον/την Εξουσία στο Ιανουαρίου 26, 2014
Το άρθρο αυτό έχει ως αποδέκτες όλα εκείνα τα κινήματα και τα νεότευκτα κόμματα, τα οποία οραματίζονται την εγκαθίδρυση πραγματικής δημοκρατίας στην Ελλάδα. Για το επιτύχουν λοιπόν αυτό, θα πρέπει να κτυπήσουν το σύστημα στο πεδίο της μάχης που το ίδιο έχει επιλέξει και με τα δικά του πολιτικά όπλα.
Ο άνθρωπος ενεργεί αφενός με τα ένστικτα, αφετέρου με τη λογική. Η λογική χονδρικά είναι μια διαδικασία χαλιναγώγησης των ενστίκτων ή ικανοποίησής τους με μια ορισμένη, κυρίως κοινωνικά αποδεκτή διαδικασία.
Η δημοκρατία ως τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας μιας ομάδας, είναι μια ανώτερη λογική διαδικασία που απαιτεί συμμετοχή όλων και συναπόφαση και όχι μια ενστικτώδη αγελαία διαδικασία, όπου όλοι ακολουθούν τον ηγέτη της αγέλης. Όμως, η άμεση φυσική ροπή του ανθρώπου δεν είναι τα δύσκολα μονοπάτια της λογικής αλλά τα εύκολα των ενστίκτων. Επομένως, οι παντός είδους εξουσιαστές στο διάβα της ιστορίας, καταφεύγουν στο εύκολο. Αποφεύγουν να καταβάλουν απαιτητικές προσπάθειες εκπαίδευσης των πολιτών σε λογικές διαδικασίες δημοκρατίας, που στο τέλος μάλιστα θα στραφούν εναντίον τους, αλλά διεγείρουν εύκολα και καθοδηγούν τα ανθρώπινα ένστικτα (με τρομοκρατία, βία, απειλή πείνας, απειλή θανάτου, δωροδοκίες, εξαγορά συνειδήσεων, πελατειακές πρακτικές, προβολή, καλλιέργεια φαντασιώσεων, χονδροειδή ψέματα κ.λ.π.), που έτσι λειτουργούν προς όφελος της κλίκας των εξουσιαστών.
Η προπαγάνδα του συστήματος έχει πάντα ως μοναδικό στόχο τα ένστικτα των ανθρώπων και όχι τη λογική τους. Γι’ αυτό εκείνο που τρομάζει πάνω απ’ όλα το σύστημα, είναι αυτό που χαρακτηρίζει «λαϊκισμό». Γνωρίζει πολύ καλά ότι ο λαϊκισμός είναι η προπαγάνδα εκείνη που στοχεύει στα ένστικτα και αν δεν τον πολεμήσει άμεσα, κινδυνεύει να χάσει τις λαϊκές μάζες, πάνω στις οποίες θέλει να διαθέτει το ίδιο το μονοπώλιο του λαϊκισμού.
Επί 2.500 περίπου χρόνια μετά την Αθηναϊκή Δημοκρατία, δεν ξαναφάνηκε ποτέ στη γη παρόμοιο φαινόμενο. Γιατί άραγε; Αν φυσικά η δημοκρατία ήταν έμφυτη στον άνθρωπο, τότε αναγκαστικά θα επικρατούσε παγκοσμίως. Ας φανταστούμε λοιπόν πόσες δυσκολίες συναντά σήμερα στην Ελλάδα ένα νέο πολιτικό κίνημα όταν με τα πενιχρότατα μέσα που διαθέτει, απευθύνεται στη λογική των πολιτών και τους καλεί να αγωνιστούν για τη δημοκρατία, ενώ την ίδια στιγμή από την άλλη μεριά υπάρχει ένα ολόκληρο εξουσιαστικό καθεστώς, με ατελείωτα μέσα, το οποίο απευθύνεται στα ένστικτα, τρομοκρατεί τον πολίτη ότι θα καταστραφεί, τον εμπαίζει εδώ και τέσσερα χρόνια με το “φως στο τούνελ” κ.λ.π. και έτσι καταφέρνει να τον ακυρώνει και να τον κρατά δέσμιο στο δικό του εξουσιαστικό άρμα.
Πέτρος Χασάπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου