Ὁ στρατηγὸς Μακρυγιάννης

Ὁ στρατηγὸς Μακρυγιάννης μᾶς δείχνει τὸ ρωμαίικο ἀγωνιστικό φρόνημα…

Ἡ ἀγαπημένη μας Ἑλλάδα ἀπειλεῖται ἀπὸ ἐσωτερικοὺς καὶ ἐξωτερικοὺς ἐχθρούς. Ὁ ἥρωας στρατηγὸς τοῦ 1821 Μακρυγιάννης ἀγωνιᾶ καὶ ἀγωνίζεται καθὼς βλέπει νὰ κινδυνεύουν ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Πατρίδα.

 Ἀπὸ τὰ ἀπομνημονεύματα: «Ὅταν μοῦ πειράζουν τὴν πατρίδα μου καὶ θρησκεία μου, θὰ μιλήσω, θὰ ἐνεργήσω κι΄ ὅ,τι θέλουν ἄς μοῦ κάνουν… Κι΄ αὐτείνη ἡ πατρίδα δὲν λευτερώθη μὲ παραμύθια, λευτερώθη μ΄ αἵματα καὶ θυσίες· κι΄ ἀπὸ αὐτὰ ἔγινε βασίλειον – κι΄ ὄχι νὰ βραβεύωνται ὁλοένα οἱ κόλακες, κι΄ οἱ ἀγωνισταὶ ν΄ ἀδικιῶνται. Ὅτι ὅταν σκοτώνονταν οἱ ἀγωνισταί, αὐτεῖνοι κοιμῶνται.
Κι΄ ὅσο ἀγαπῶ τὴν πατρίδα μου δὲν ἀγαπῶ ἄλλο τίποτας. Ναρθῆ ἕνας νὰ μοῦ εἰπῆ ὅτι θὰ πάγη ὀμπρὸς ἡ πατρίδα, στέργομαι νὰ μοῦ βγάλη καὶ τὰ δυό μου μάτια. Ὅτι ἂν εἶμαι στραβός, καὶ ἡ πατρίδα μου καλά, μὲ θρέφει· ἂν εἶναι ἡ πατρίδα μου ἀχαμνά, δέκα μάτια νἂχω, στραβὸς θανὰ εἶμαι. Ὅτι σ΄ αὐτείνη θὰ ζήσω, δὲν ἔχω σκοπὸν νὰ πάγω ἀλλοῦ».

orthodoxia-ellhnismos