Η διακριτική αλήθεια του Ουρανού έγκειται στην περιοδικότητα της επανάληψης των κύκλων των Ουράνιων Σωμάτων (σκοτεινών Πλανητών-Φωτεινών Αστέρων). Το Ηλιακόν μας Σύστημα εικονίζει τα πραγματικά Ουράνια δρώμενα. Ο Νους επλησίασε το Μακροκοσμικόν πρότυπον και το αποτύπωσε εις το κρανίον μας. Ο φωτισμός είναι η διάνοιξη του Νοητικού Κέντρου (Ήλιος) και του Ψυχικού Κέντρου (Σελήνη). Η Γαία είναι το σώμα.
Αυτό το σώμα που λέγεται Γη….εις τον γεωγραφικόν χώρον…έχει διάφορες ευθείες γραμμές…εις τα γεωγραφικά πλάτη της γήινης σφαίαρας, όπως:
1.Οι Ναοί του Απόλλωνος = Λυκόσουρα, Ερμιόνη, Δήλο και Δίδυμα.
2.Της Ήρας τα Ιερά = Ολυμπία, Ηραιόν του Άργους και εις τη Σάμο.
3.Της Γαίας τα Ιερά = Λευκάδα, Δελφοί και Πτώον.
Οι ευθείες αυτές είναι κάθετες εις τον ισημερινόν των Δελφών, ο οποίος αντιστοιχεί σε μια γραμμή Νότου Βορρά (Ταινάρον-Δελφοί-Όλυμπος). Αυτή είναι συγχρόνως Πολική και Ζωδιακή ζώνη και αντιστοιχεί με την προβολή του Πλατωνικού Κοσμικού Άξονα ( δηλαδή….των επτά Πλατωνικών Ουράνιων Σφαιρών-Κόσμων ) επάνω εις τον Ζωδιακόν Κύκλον.
Ο κάθετος άξονας που ενώνει τους δυο Ουράνιους Πόλους (τον Βόρειο και τον Νότιο) έχει διεύθυνση από Βορρά προς Νότο. Με το πέρασμα λοιπόν από τον Πολικό συμβολισμό…..εις τον Ηλιακόν (Ζωδιακόν), ο άξονας αυτός κατά κάποιο τρόπο….προβάλλεται εις τον Ζωδιακόν Κύκλον με τέτοιο τρόπο….ώστε να έχει μία κάποια αντιστοιχία….όσο το δυνατόν ακριβέστερη με τον αρχέγονο Κοσμικό Άξονα των Επτά Κόσμων (…των Ουρανών της του Πλάτωνος Πολιτείας).
Έτσι λοιπόν εντός του Ετησίου Κύκλου, το Χειμερινόν (…νοτιότερο άκρον του Ουρανού ) και το Θερινόν Ηλιοστάσιον (Βορειότερο άκρο του Ουρανού) είναι τα σημεία που….μέσα στον χώρο…αντιστοιχούν στην Ανατολή και στη Δύση.
Ο άξονας λοιπόν αυτός είναι η νοητή ευθεία που ενώνει τα σημεία των δύο Ηλιοστασίων. Έτσι η κάθοδος των Ψυχών κατά μήκος του άξονα (Καρκίνου-Αιγόκερου)….γίνεται με πορεία δια των Σφαιρών του: Κρόνου àΔιόςàΆρηàΗλίουàΑφροδίτηςàΕρμήàΣελήνης…όπου καταλήγει εις την Μήτρα της Χθονός, ήτοι εις τους Δελφούς…. που ο Πολικός Αστέρας (Κυνόσουρα)… ευρίσκεται επάνω τους…εις το ανώτερον τμήμα του Κοσμικού Άξονα….που συμβολίζεται με το αυλάκι που διαπερνά τον νοήμον λίθινο Δελφικό Ομφαλό.
Είναι πλέον σε όλους μας γνωστό …ότι ο Απόλλων γεννήθηκε εις το νησί Δήλος. Η Άδηλος Δήλος δηλώνει: Ο ΦΥΛΑΞ=ΑΠΟΛΛΩΝ=ΓΝΩΣΗ=1061 // ΔΕΛΦΟΙ=ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ=699 // ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΣΙΣ ΕΙΝΑΙ=ΦΩΣ=1500.
Η Λατρεία του Φωτός ΑΔΕΛΦΙΑ….είναι ο υπέρτατος Συμπαντικός Έρως, όπου ζωογονεί και συνέχει την Καθολικήν Ουσία των Όντων. Το Φως εκπροσωπείται εις το φυσικόν Ουράνιον Θόλον καθημερινώς.
Η φαινομενική ζωή μας εις τον Ζωδιακόν Αγρόν του Διονύσου (ΔΙΟΣ ΝΟΥΣ) είναι ανθόσπαρτος με κρίνα και με ρόδα. Όπου στηρίζεται και εξουσιάζεται από την σκληρή πραγματικότητα των διπλών Σταυρών με την έννοια της πραγματικότητας του χωροχρονικού προσδιορισμού, του προσδιοριζομένου υπό του αριθμού 4 της Ιεράς Τετρακτύος.
Το τέθριππον άρμα του Ήλιου, αναφέρεται στις 4 εποχές και μας ομιλεί αλληγορικά για τις 4ηλικίες του Ανθρώπου, ήτοι: Παιδική, Εφηβική, Ώριμη, Γεροντική. Η βαρύτητα του αριθμού 4 της μορφοποιήσεως υποδηλώνει την συμμετοχή του στα δύο αρχέτυπα του Τετραγώνου και του Σταυρού.
Τετράγωνα και Σταυροί συμβολίζουν τα 4 στοιχεία στην Ορατή (χονδροειδή ) και Αόρατη (λεπτοφυή ) σύστασή των. Τα δομικά υλικά της Μεριστής Ουσίας, επενεργούν της συνεχούς/Αμερίστου Ουσίας των Μαιάνδρων….όπου συνθέτουν το ΣΥΝΠΑΝ.
Ο Άνθρωπος ερχόμενος εις την Γαία έχει την δύναμη της διαιωνίσεως ως μια φυσική αναγκαιότητα και ερχόμενος λοιπόν ο καθείς εις το Φυσικόν Πεδίον της Γαίας…γνωρίζει τον θάνατο (Μόρον) και πορεύεται μην εγκαταλείποντας την ζωή.
Έτσι η ανάπαυση μεταξύ των δύο ενσαρκώσεων είναι ο θάνατος των θνητών, όπου θάνατος ( Μόρος ) είναι μια μεταβατική κατάσταση, όπου επιφέρει την παύση των εμπειριών των 360ο (Μοιρών-Σταυρών) του Κύκλου της Ζωής.
Δηλαδή ανάπαυση είναι η διακοπή της φυσικής δραστηριότητας για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα και επανάκαμψις εις την ίδια ή άλλη δραστηριότητα, προκειμένου να προχωρήσει εις το έργον της τελειοποιήσεως της Ψυχής.
Η ανάπαυση ΑΔΕΛΦΙΑ….είναι μια γενική παύσις της κάθε δραστηριότητας της Ψυχής μας, όταν είναι άσαρκος, αλλά στην ουσία δεν αναπαύεται…διότι κατά την φαινομενική παύση….πραγματοποιούνται εσωτερικές διεργασίες, οι οποίες προετοιμάζουν την νέα μας ενσάρκωση.
Τώρα….το πόσον υπάρχει βελτίωσις ή οπισθοδρόμησις θα είναι αποτέλεσμα της Εργασίας…κατά το χρονικόν αυτό διάστημα (ανάπαυση)…κι αυτό γίνεται μέσω της Αλλαγής της μεταστοιχειώσεως…δηλαδή η Ψυχή από θερμή και ξηρά που είναι καθίσταται Ψυχρή και Υγρή, όταν μεταβαίνει για ενσάρκωση και αντίθετα όταν οδεύει προς τον θάνατο (Μόρον) καθίσταται σταδικά θερμή και ξηρά μέχρι της εξαέρωσης της…(Ήρα=Ψυχή του Κόσμου=ΑΗΡ)….αφού περάσει απόν Άδη και Πλούτωνα.
Έτσι η ανάπαυση είναι λοιπόν η μεταβατική εκείνη κατάσταση….από την «εν δυνάμει» αφανή Ουσία της Ψυχής στην «εν ενεργεία» με την πρόσληψη του Νέου της φορέα. Ο καθένας μας….ανάλογα δια-μοιρά-ζεται αναλογικά τους Μόρους…..δηλαδή τα μερίδια, ανάλογα με τις δυνάμεις που έχει και σύμφωνα προς τον κλήρο της επιλογής που έκανε η Ψυχή του, προτού έλθει σε ενσάρκωση.
Έτσι η Μοίρα Λάχεσις διανέμει μόνον κλήρους. Ο Μόρος καθίσταται μέζων και καταλαμβάνει μέζονα Μοίρα εις τον χώρον. Έτσι ο κάθε Στρατηγός έχοντας την ευθύνη του στρατεύματός του κατά την μάχη…και καταλαμβάνει μεγαλύτερη Μοίρα από τον κάθε Στρατιώτη. Η δύναμη του Μόρου καθίσταται Πεπρωμένο.
Ειμαρμένη για τον ίδιο αλλά και για τους άλλους. Το ίδιο ισχύει και για τους πολιτικούς…όπου φέρουν μεγάλη ευθύνη έναντι του λαού…αλλά θα πρέπει να κατανοήσουμε όμως ότι υποφέρουμε κι εμείς αντίστοιχα…διότι τα τελευταία 1700 χρόνια αναρωτιέμαι….τι πολιτισμό παράγαμε;….αφού αφήσαμε τους Εβραιοχριστιανούς να μας κάνουν κουμάντο…!!! με επακόλουθο όλα αυτά τα δεινά….να συσσωρευτούν από όλον τον Ζωδιακό ομαδικά…με τα αποτελέσματα να τα βιώνουμε ομαδικά σήμερα.
Άρα ο πολιτισμός μας δεν εξουσιάζει μόνον την ιδική μας Μοίρα προσωπικά….αλλά ένα πλήθος συνανθρώπων μας και συνεπώς η Μοίρα που καταλαμβάνει καθίσταται αναλογικά μεγαλύτερη από τους άλλους….οπότε μην σκιάζεστε και μην απογοητεύεστε….διότι ο καθείς μας θα πάρει αυτό που του αναλογεί και του αξίζει….ανταποδοτικά και πόσο μάλιστα οι πολιτικοί μας….!!! Όποιος ακολουθεί πιστά…τα ΔΕΛΦΙΚΑ παραγγέλματα…έχει τον οδηγό πλεύσης και ξέρει που βαδίζει…..και ξέρει αν πράττει καλά…ή αν είναι «κουμάσι».
Οι πρόγονοί μας, όπως σας εξήγησα και στο προηγούμενο άρθρο…κάνοντας το άνοιγμα και την επέκταση κατάκτησης της Γαίας…όρισαν ως ενδιάμεσον χώρο…το μέσον σημείον των ΔΕΛΦΩΝ…με τον Πλάτωνα να αποδίδει την ίδια σημασία εις το Μαντείον των Δελφών….όπως ακριβώς και του Άμμωνος που ευρίσκεται εις την Σίουα της Λιβύης, αλλά και της Δωδώνης.
Γνωρίζουμε ότι ο Μεσημβρινός του Αμμώνος της Σίουα είναι ίδιος με της Δήλου και συνιστά έναν άξονα αναφοράς Βορρά-Νότου, που αντιστοιχεί τον ίδιο….όπως για τα νησιά του Αιγαίου….τον ίδιο ακριβώς ρόλο μ’ αυτά του άξονος (Ταίναρου-Δελφών-Ολύμπου), δηλαδή είναι κι αυτός ένας άξονας με αναπαράσταση του Κοσμικού Άξονα.
Έτσι αν τοποθετήσουμε ένα Ζωδιακόν χάρτη και με τους 12 αστερισμούς με κέντρο πάντα την Δήλο και με βάση τα 4 σημεία το τρίγωνο (Δελφοί-Δήλος-Σάρδεις) και την κάθετο (Αμμώνιον-Δήλος) και υιοθετώντας μία διαίρεση σε 12 μέρη των 30ο….είναι πολύ εύκολο να δημιουργήσουμε ένα πλήρες σύστημα σημείων αναφοράς που μας βοηθάει και μας δείχνει πώς να σχεδιάσουμε έναν Κύκλο με ακτίνα την απόσταση (Δήλος-Δελφοί) και να διαιρέσουμε….με αφετηρία το αυτό σημείο….σε 12 ίσα μέρη των 30ο μοιρών….οπότε έχουμε:
- ΚΡΙΟΣ : Ερμιόνη (Αρχαίος ναός του Ήλιου, που περιγράφεται από τον Παυσανία. Σύρος : το Δήλιον βόρεια της Ερμούπολης).
- ΤΑΥΡΟΣ : Επιδήλιον-το ιερό του Απόλλωνος.
- ΔΙΔΥΜΟΙ : Δικτύναιον της Κρήτης. Ίσως υπήρξε Ναός Απόλλωνος
- ΚΑΡΚΙΝΟΣ : Ναός του Δηλίου Απόλλωνος εις την Πάρο. Δήλιον της Νάξου.
- ΛΕΩΝ : Δήλιον της Μινώας Αμοργού.
- ΠΑΡΘΕΝΟΣ : Δήλιον της Νισύρου. Δήλιον της Αλικαρνασσού. Δήλιον της Κω.
- ΖΥΓΟΣ: Λατρεία του Δήλιου Απόλλωνος στην Ορτυγία κοντά στην Έφεσο.
- ΣΚΟΡΠΙΟΣ : Ναός του Απόλλωνος στην Κλάρο.
- ΤΟΞΟΤΗΣ : Ναός του Δήλιου Απόλλωνος εις το ακρωτήριον Φαναί της Χίου. Πιθανώς Ναός εις την Λέσβο. Οι Κλαζομενές, εις την Ακτή της Ανατολίας, που τα νομίσματα τους φέρουν έναν κύκνο, ανήκει μάλλον εις τον Τοξότη, εις το σύστημα της Δήλου.
11. ΥΔΡΟΧΟΟΣ : Λατρεία του Δήλιου Απόλλωνος εις τον Μαραθώνα. Το Δήλιον (κοντά εις τον Εύριππο )-απέναντι από την Ερέτρια. Το Δήλιον της Ερέτριας. Όλυνθος Χαλκιδικής, Κάρυστος Βόρειας Εύβεια, Θέρμη-Θεσσαλονίκη.
12. ΙΧΘΕΙΣ : Ναός του Απόλλωνος εις τις Πρασιές. Δήλιον του Φαλήρου.
Ο Ναός του Λιθησίου Απόλλωνος εις τη νότιαν άκρη του ακρωτηρίου Μαλέα, ευρίσκεται ακριβώς επί της νοερής γραμμής (Δελφών-Αμμώνιου).
Από τα 12 αυτά κύρια ιερά….τα 9 είναι Δήλια και υποδιαιρούνται σε 3 κατηγορίες :
1.Σ’ αυτά που ευρίσκονται εις την Ηπειρωτική Ελλάδα και εις την Πελοπόννησο….δηλαδή εις το Επιδήλιον,
2.Στα δυο ιερά εις την ακτή της Ιωνίας: της Ορτυγίας κοντά εις την Έφεσο και της Κλάρου.
3.Τα 10 Δήλια εις τα νησιά του Αιγαίου.
Έτσι και σ’ αυτή τη χαρτογραφημένη εικόνα-φωτογραφία παραπάνω βλέπουμε….να υπάρχουν και εις αυτόν το Ζωδιακόν σύστημα αντίστοιχα ….με κέντρο πάντα την Δήλο αυτή την φορά, δυο Πύλες με υφή Μνημονική…και με τάση απώλειας…η μία εις την Πύλη του Πυρός, τροπικός του (Αιγόκερω-όρος Αίμος = Πύλη Θεών….που έχει άμεση σύνδεση με το Χειμερινόν Ηλιοστάσιον ήτοι : Σκύρος-Λήμνος….όπου ζει ο Ύπνος….ο αδερφός του Θανάτου) και μία εις την διάστασιν των Υδάτων (τροπικός του Καρκίνου = Πύλη Θνητών - Θερινόν Ηλιοστάσιον ήτοι : Πάρος-Νάξος).
Άλλωστε η νοητή γραμμή (Αμμώνιον- Δήλος-όρος Αίμος)….κατά αντιστοιχίαν πάντα με το (Ταίναρον-Δελφοί-Όλυμπος), είναι κι εδώ συγχρόνως μία Πολική και Ζωδιακή αντιστοιχία….με την προβολή του Πλατωνικού Κοσμικού Άξονα (των επτά Πλατωνικών Ουράνιων Σφαιρών) επάνω εις τον Ζωδιακόν Κύκλον.
Μία Πύλη για τον πηγαιμό…..και μία για την επιστροφή. Εάν τώρα μεταφέρουμε αυτό το σχήμα εις τον Ζωδιακόν…. διαπιστώνουμε ότι η γραμμή όρος (Αίμος-Δήλος-Αμμώνιον) αντιστοιχεί ακριβώς εις τον Κοσμικόν Άξονα (Ιερόν Δένδρο Συκιά)-που ενώνει τους τρεις κόσμους Ναδίρ (ΑΜΜΩΝΙΟΝ), Μηδέν-Μέσον (ΔΗΛΟΣ) και Ζενίθ (ΑΙΜΟΣ)-ο οποίος ταυτίζεται με τον άξονα των Ηλιοστασίων (γραμμή Καρκίνου-Αιγόκερου). Φυσικά το παραπάνω διάγραμμα με κέντρον την Δήλο έχει δεσμούς με το σύστημα των Δελφών.
Οι δεσμοί αυτοί είναι η γραμμή ( Καμίρου-Δήλου-Δελφών ), δηλαδή ο παράλληλος της Ηλιακής γραμμής (Ερμιόνης-Δήλου-Διδύμων) που ορίζει την επικοινωνία μεταξύ των δύο Ζωδιακών Κύκλων-συστημάτων. Εξάλλου η γραμμή ( Πρασιών-Παγασών ) τέμνει την βόρεια ακτή της Βοιωτίας εις το Δήλιον και το τρίγωνον (Παγασών-Δελφών-Πρασιών) είναι ορθογώνιον τρίγωνον. Η δε γραμμή (Ερμιόνης-Ελευσίνας), είναι παράλληλη εις την γραμμή (Ερμιόνη– Παγασαί), που απολήγει επίσης εις το Δήλιον.
Το σημείον αυτό….μαζί με τις Πρασιές,είναι λιμάνι…..αναχώρησης των θεωρών και εξασφαλίσει τον σύνδεσμο των Δελφών και της Δήλου. Ο Στράβων και ο Παυσανίας μας σημειώνουν….ότι εκεί ευρισκόταν ένα ιερό του Απόλλωνος….που αναπαρήγαγε αυτό της Δήλου.
Η γραμμή Βοράς-Νότος από την Κάμιρο, διέρχεται από τις Σάρδεις, και η άλλη που σχηματίζει με την πρώτη μία γωνία 30ο μοιρών, που αντιστοιχεί εις την γωνία (Καρκίνου-Διδύμων) και διέρχεται ακριβώς από τους Διδύμους.
Οι Σάρδεις γνωρίζουμε ότι παλαιότερα ήταν η πρωτεύουσα του βασιλείου των Λύδων, όπου τιμούσαν ιδιαιτέρως την μεγάλη μητέρα Κυβέλη-Ρέα και την Άρτεμις, όπου ευρίσκεται ακριβώς εις το ίδιο πλάτος με τους Δελφούς.
Αν τοποθετήσουμε ένα Ζωδιακόν χάρτη με τους 12 αστερισμούς με κέντρο τις Σάρδεις και με βάση τα 4 σημεία…δηλαδή (Δελφοί-Δήλος-Σάρδεις) και (Αμμώνιον-Δήλος) και υιοθετώντας μία υποδιαίρεση σε 12 μέρη των 30ο μοιρών θα είναι εύκολο να σχεδιάσουμε έναν Κύκλο με ακτίνα την απόσταση (Σάρδεις-Δήλος) και να διαιρέσουμε…με αφετηρία το σημείο αυτό…σε 12 ίσα μέρη των 30ο μοιρών.
Οπότε έχουμε:
1.ΚΡΙΟΣ ή οι Σάρδεις- ιερόν εις τις Κλαζομενές.
2.ΤΑΥΡΟΣ ή η τριπλή Ήρα της Σάμου που κρατά εις τα χέρια της το λαγό-ή το Ηραίον της Σάμου.
3.ΔΙΔΥΜΟΙ ή τα Δίδυμα και το ιερόν του Διδυμαίου Απόλλωνα.
4.ΚΑΡΚΙΝΟΣ ή η Κως.
5.ΛΕΩΝ ή ο ποταμός Ξάνθος και τα Πάταρα στην Λυκία. Λύκιος Απόλλων και Βελλεροφόντης.
6.ΠΑΡΘΕΝΟΣ ή Σίδη και οι Ναοί προς τιμή του Απόλλωνος και της Αθηνάς.
7.ΖΥΓΟΣ ή η Πρυμνησία, ή Βαγιδός, Φηλομήλιον.
8.ΣΚΟΡΠΙΟΣ ή η Αμισός και η Σινώπη.
9.ΤΟΞΟΤΗΣ ή η Βιθυνία.
10. ΑΙΓΟΚΕΡΟΣ ή Κύζικος
11. ΥΔΡΟΧΟΟΣ ή η Λάμψακος
12. ΙΧΘΕΙΣ ή η Πέργαμος, η Ακρόπολη της Τροίας.
Άρα o μεσημβρινός των Σάρδεων, δηλαδή…..η γραμμή (Κάμιρος-Σάρδεις)….είναι κάθετη εις τον ισημερινόν της Δήλου και αντιστοιχεί σε μια γραμμή Βορά-Νότου….όπου με την σειρά της ταυτίζεται με την γραμμή (Ταινάρου- Δελφών-Ολύμπου)…. αλλά με μία απόκλιση.
Έτσι και εδώ….βλέπουμε να υπάρχουν και εις αυτόν τον Ζωδιακόν σύστημα, με κέντρο τις Σάρδεις αυτήν την φορά….δυο Πύλες με υφή Μνημονική και με τάση απώλειας, μία στην Πύλη του Πυρός, (τροπικός του Αιγόκερω = Κύζικος = Όλυμπος Βιθυνίας = Πύλη Θεών-Χειμερινόν Ηλιοστάσιον) και μία στην διάσταση των Υδάτων, τροπικός του Καρκίνου = Κως = Πύλη Θνητών-Θερινόν Ηλιοστάσιον). Άλλωστε η νοητή γραμμή (Κάμιρος-Σάρδεις-Κύζικος) [Όλυμπος Βιθυνίας] κατά αντιστοιχίαν με το (Ταίναρον-Δελφοί-Όλυμπος), είναι συγχρόνως Πολική και Ζωδιακή ζώνη και αντιστοιχεί με την προβολή του Πλατωνικού Κοσμικού Άξονα (των επτά Πλατωνικών Ουράνιων Σφαιρών) επάνω εις τον Ζωδιακόν Κύκλον.
Μία Πύλη….για τον πηγαιμό και μία για την επιστροφή. Αν μεταφέρουμε επακριβώς αυτό το σχήμα εις τον Ζωδιακόν…. θα διαπιστώσουμε ότι η γραμμή (Κάμιρος-Σάρδεις-Κύζικος) αντιστοιχεί εις τον Κοσμικόν Άξονα που ενώνει τους τρεις κόσμους Ναδίρ (ΚΑΜΙΡΟΣ), Μηδέν-Μέσον (ΣΑΡΔΕΙΣ) και Ζενίθ (ΚΥΖΙΚΟΣ)….ο οποίος ταυτίζεται με τον άξονα των Ηλιοστασίων ([γραμμή Καρκίνου-Αιγόκερου).
Συνοψίζοντας οι μακρές ζωδιακές γραμμές είναι :
1. Δύο άξονες Λέοντος-Υδροχόου, ήτοι:
α) Όρος Ίδη εις την Κρήτη-Ερμιόνη-Δελφοί-Τρίκκη.
β) Ξάνθος- Σάρδεις-Λάμψακος.
2. Δύο παράλληλοι αναμεταξύ στους άξονες Σκορπιού-Ταύρου και κάθετοι εις τους άξονες Λέοντος-Υδροχόου, ήτοι :
α) Λάμψακος-Νοτιανατολικόν άκρον της Λήμνου-Δελφοί-εκβολή Αλφειού.
β) Αμισός-Κλάρος-Σάρδεις-Δήλος-Επιδήλιον άκρον.
3. Δύο άξονες Ιχθύων-Παρθένου, ήτοι :
α) Κάμιρος-Δήλος-Αθήνα-Δελφοί-Κέρκυρα.
β) Σίδη-Σάρδεις-Γρύνειον- Θέρμη (Θεσσαλονίκης).
Γνωρίζοντας λοιπόν ότι τα κυριότερα ιερά του (Διός-Ζηνός) είναι τα όρη: Ίδη, Δίκτη εις Κρήτη, το όρος Ίδη στην Μυσία, ο Όλυμπος εις την Θεσσαλία, το Λύκειον όρος, το όρος Ιθώμη και ο Όλυμπος της Βιθυνίας κτλ. κτλ άλλα όμως δίχως αμφιβολία ο (Δίας-Ζευς) και η λατρεία του σ’ αυτόν σχετίζεται άμεσα και με τον άξονα (Λέοντος- Υδροχόου), μιας και άλλωστε είναι ένα από τα αρχαιότερα μαντεία του Διός…όπως της Δωδώνης που ανήκει κατά το σύστημα με κέντρον τους Δελφούς….εις τον Υδροχόο.
Επίσης διαφαίνονται γεωμετρικές σχέσεις να συνδέουν αναμεταξύ τους τα ιερά του Διός…όπου ο Δίας-Ζευς έχει τον θρόνο του εις την κορυφήν του Ολύμπου. Ακριβώς στο μέσον της γραμμής όρος (Ίδη-Όλυμπος) ευρίσκεται η νήσος Αίγινα, όπου εκεί ευρίσκεται το μεγαλύτερον ιερόν του Πανελληνίου Διός. Η διάμεσος αυτής της γραμμής περνάει ακριβώς από το όρος Ιθώμη της Μεσσηνίας, όπου και πραγματοποιούταν θυσίες προς τιμήν του Διός. Πιο βόρεια φυσικά υπάρχει το Λύκειον όρος…όπου λατρεύεται ο Λύκειος Δίας. (Λύκη…σημαίνει Φως).
Ioannis Stogiannos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου